Os byddai Lân yn disgrifio unrhywbeth fel arallfydol, byddai fod hwn.
Mae'r gân yn defnyddio'r un offeryn neu fath o swn am y gân
i gyd, ond dydy'r gân ddim yn dolen, a gallwch chi weld llawer o newid
trwy'r gân. Mae'n llawer o haenau gwahanol sy'n cael ei ddefnyddio, gyda'r
prif offeryn fod yn mwyaf amlwg, ond pan dych chi'n ddechrau i chwilio'n
agos, dych chi'n dechrau'i sylwi fod llawer o bethau wahanol yn digwydd
ar unrhyw amser yn y gân, a mae hyn yn helpu llawer i ychwanegu i'r
awyrgylch breuddwydiol fod yn gwneud i'r gân hon mor arbennig ac unigryw.
Mae'r gân yn defnyddio seiniau uchel traw yn aml, a hefyd drôn isel
yn y cefndir, a mae hyn yn creu gwrthgyferbyniad gwych, gyda'r offeryn
fod yn y canol o'r dau eithafion, yn pwysleisio'r prif swn o'r gân.
Hefyd, mewn rhannau wahanol o'r gân, mae Bull of Heaven yn defnyddio'r
seiniau mewn ffyrdd wahanol, i greu profiad unigryw y ffordd i gyd,
trwy'r gân un awr cyfan. Efallai mae'r gân hon yn mor hyfryd iddi hi
yn achos o'r agwedd breuddwydiol o'r gân, a sut mae breuddwydion yn
perthnasol iawn i Lân. I fod yn onest, mae'r gân yn atgoffa hi o rai
amserau caled mewn bywyd real, fod yn pasio erbyn nawr, ond mae'n
achosi math rhyfedd o hiraeth? Mae'n hiraeth tywyll, a mae'n achosi'r
gân i fod yn cân tywyll iddi Lân, a mae hyn yn rhyfedd, achos byddai
Lân yn disgrifio'r gân fel hyfryd, pan mae'n achosi hi i gofio amserau
tywyll, a dydy hyn ddim yn wneud synnwyr, ond mae'n y ffordd mae hi'n
teimlo amdani'r gân. Byddai fod yn amhosibl i ddisgrifio'r ffordd mae
Lân yn teimlo amdani'r gân hon yn perffaith, achos mae'n llawn o
ystyr ac atgofion amdani hi, felly byddai hi'n defnyddio un gair i
orffen: hardd.
